Herb odwołuje się do bardzo ciekawego zabytku piśmienniczego związanego ze Świlczą (i inną wsią na terenie gminy, Woliczką), mianowicie do "Statutu dla wsi Świlczy i Woliczki" z ok. 1628 roku wydanego przez właściciela wsi, Mikołaja Spytka Ligęzę. Dokument ten powstał po niszczycielskim najeździe Tatarów, jaki miał miejsce w roku 1624. Ustawa regulowała m.in. stosunki pańszczyźniane w Świlczy i Woliczce i zawierała instrukcje dotyczące władzy sądowniczej, ale jej najbardziej charakterystyczną częścią były artykuły poświęcone obronności wsi. Pierwszy artykuł obronny nadawał mieszkańcom prawo posiadania rusznicy zwanej „kobyłą” – jednej na jedno gospodarstwo, ewentualnie każde gospodarstwo miało utrzymywać odłożony fundusz w kwocie 6 zł na zakup takiej rusznicy. Komplet z rusznicą miały stanowić miartuch do prochu, kopa kul, suchy knot (lont), hubka i drobny proch w rożku. Ostatni akapit tego artykułu nadawał też kmieciom prawo posiadania szabli. Do tego właśnie "artykułu obronnego" odwołuje się projekt herbu gminy Świlcza, wyobrażający skrzyżowaną szablę i rusznicę. Będzie to jeden z nielicznych herbów samorządowych w Polsce, wyobrażający broń palną.

 

Warto podkreślić osobiste zaangażowanie w pracach przy projekcie aktualnego p.o. wójta gminy, Pana Sławomira Styki, który miał istotny wpływ na ostateczny kształt herbu (zasugerował ukazanie szabli i rusznicy, pierwotny projekt zakładał bowiem skrzyżowane dwie rusznice).